Payat man o mataba, magbayad muna bago bumaba.
Sa Mcdo Lacson…
Pulubi: (Putol ang isang kamay)
Aze: (Nakatingin lang)
The who? (pabulong na sinabi): “Meron ka pa naman isang kamay, bakit hindi mo gamitin?”
Lahat tayo ay tao. Walang ipinanganak na anghel na may sungay o demonyong may “ha-lo”. Hindi tayo iniluwal bilang isang kerubin (ang munting prinsipe na nang dahil sa kanyang kakulitan ay sinampal ng inang reyna) pero binigyan tayong lahat ng utak para magisip at puso para magmahal. Tutulong na lang hindi pa magawa.
Gusto ko sanang sabihin, “Bakit ikaw? Dalawa pa naman ang kamay mo ah! May dalawa kang paa! At malaki ari mo! Bakit hindi ka magbenta ng laman at pag-aralin ang sarili mo? Hayaan mo munang magshopping ang lola mo!” Kaso baka mag altapresyon (highblood in English my friends) ako e. Baka humalo pa yung dugo ko sa pawis ko. Mangangamoy kalawang lang ako. Sabi ko na lang, “Tulungan mo na lang. Tinutulungan ka rin naman ng iba e.” Kaso wa-epek pa rin e. Mahirap naman makipagtalo kapag ang kausap mo ay mala-Brock Lesnar at ikaw naman ay mala-Zach Gowen. Baka magulat na lang mga magulang ko na ulo ko lang ang umuwi sa bahay at sa susunod na araw na sumunod yung katawan ko. Ipinagdasal ko na lang na sana sa pagdaan niya sa Mendiola ay mabato siya ng granada. Baka sakaling iyon ang magmulat sa mga mata niyang pupuyat puyat.
Noong bata ako, lagi kong hinahanap si Hesus sa mga ulap. Lagi kong inaasahan na nakatayo lang siya doon at nagbabantay sa ating lahat. Pinag-aawayan pa namin ng aso namin kung alin ang ulap at alin ang langit. Sabe niya, langit daw yung bughaw at ulap naman yung white na bulak. Ngayon, naiintindihan ko na kung nasaan Siya. Wala siya sa mga ulap kundi nasa puso ng bawat tao. At kaya patuloy pa rin ang pagdurusa dito sa mundong ibabaw dahil ang iba sa atin naririnig nga ang boses ni Kristo ngunit hindi naman pinapakinggan. Dapat bumuo tayo ng entrance para sa Kanya tapos isarado natin yung exit para makulong na si Kristo sa puso ng bawat tarantadong tao tulad ko. Buti pa ang mga bata. Kahit malalaki ang tiyan, walang buhok sa kili-kili at may sayad sa ulo, at least willing na willing sila makipagkapwa-maligno sa mga nuno sa punso. Hindi sila mapanghusga. Hindi mo kailangan maging isip-bata. Hindi mo rin kailangan awayin ang kung sino kung may Diyos ba o wala. Hindi natin kailangan pagtalunan kung sino ang mali at kung sino ang tama. Ang kailangan mo ay ang malaman kung bakit patuloy ka pa ring gumigising sa umaga kahit pagod na pagod ka na at wala ka naman nang pera. Dahil yan may mga minamahal ka pa. Diyos. Kaibigan. Pamilya.
By: Aze Eversen A. De Castro
No comments:
Post a Comment